Разграміўшы нацысцкую Германію, Чырвоная Армія вызваліла і сам нямецкі народ ад фашысцкай няволі і садзейнічала вызваленню Францыі, Італіі і іншых краін Еўропы.
Пасля паражэння Германіі адбылася Патсдамская (Берлінская) канферэнцыя кіраўнікоў краін-пераможцаў: СССР, ЗША і Вялікабрытаніі, на якой І.В.Сталін, Г.Трумэн, У.Чэрчыль пацвердзілі рашэнні Крымскай канферэнцыі. Была абмеркавана праблема пасляваеннага ўладкавання Германіі і прынята рашэнне аб яе дэмакратызацыі, дэмілітарызацыі і дэнацыфікацыі. На канферэнцыі быў створаны Міжнародны ваенны трыбунал для правядзення суда над нямецкімі ваеннымі злачынцамі.
2 верасня 1945 года Японія падпісала Акт аб безагаворачнай капітуляцыі. Другая сусветная вайна скончылася.
У ходзе ШАГа 2 вучні актыўна абмяркоўвалі пачутае ў ШАГу 1. Яны выказвалі свае думкі і меркаванні наконт таго, што Перамога каштавала народам усяго свету вельмі дорага. Дзевяцікласнікі разважалі адносна адкрыцця Другога фронту саюзнікамі. Вучні выказалі меркаванне, што калі б Другі фронт быў адкрыты ў Еўропе саюзнікамі, ЗША і Вялікабрытаніяй, як планавалася ў 1942 годзе, то, магчыма, вайна скончылася б намнога раней і з меншымі чалавечымі ахвярамі. Таксама дзевяцікласнікі зрабілі выснову, што бамбардзіроўка японскіх гарадоў Хірасіма і Нагасакі не з’яўлялася неабходнасцю для разгрому Японіі. Гэта злачынства ЗША каштавала жыцця вялікай колькасці мірных жыхароў японскіх гарадоў.
У ходзе ШАГа 3 “Мы падводзім вынікі” вучні прыйшлі да высновы, што вайна, у любым яе праяўленні, калі гэта не апраўдана вызваленнем насельніцтва пэўнай краіны, нясе шмат бед людзям усяго свету. Дзевяцікласнікі падкрэслілі, што нам усім вельмі патрэбна захоўваць гістарычную памяць аб тых страшных падзеях 1939-1945 гадоў, каб не дапусціць новай сусветнай вайны.
Вучні нашай школы, члены клуба “ Пошук”, праводзяць вялікую пошукавую работу, збіраюць звесткі пра сваіх аднавяскоўцаў, якія ваявалі на франтах у час Вялікай Айчыннай вайны, захоўваюць памяць аб загінуўшых земляках: іх рукамі створаны стэнд ”Яны абаранялі родны край”, у альбоме з аднайменнай назвай захоўваюцца звесткі аб воінах-аднавяскоўцах, іх успаміны пра вайну. Вучні даглядаюць помнікі, з іх удзелам праводзяцца мітынгі, прысвечаныя памятным датам і Дню Перамогі. Школьнікі і настаўнікі, а таксама жыхары вёскі Грынкі свята захоўваюць памяць пра сваіх землякоў.

Асаблівая ўвага школьнікаў была звернута на тое, што ўжо 30 чэрвеня 1941 года ЦК ВКП(б) і СНК СССР прынялі народна-гаспадарчы план на 3 квартал 1941 года, які прадугледжваў тэрміновую эвакуацыю насельніцтва, прадпрыемстваў і маёмасці з раёнаў, якім пагражала нямецкая акупацыя.
Намаганнямі савецкіх людзей Урал, Заходняя Сібір і Сярэдняя Азія былі пераўтвораны ў магутную ваенна-прамысловую базу, якая забяспячвала фронт танкамі, самалётамі, САУ.
Усе дасягненні савецкай эканомікі былі заснаваны на працоўным гераізме і мужнасці савецкіх людзей. Лозунг “ Усё для фронту, усё для перамогі над ворагам!” стаў усенародным. Вялікую ролю ў 1943 годзе адыгрывалі маладзёжныя брыгады за ўдасканаленне вытворчасці, выкананне і перавыкананне плана, за дасягненні высокіх вынікаў ва ўдасканальванні танкаў, зброі, самалётаў.
Вучні даведаліся пра дзейнасць беларускіх устаноў і арганізацый у савецкім тыле, пра культурнае і духоўнае жыццё ў савецкім тыле.
У ходзе ШАГа 2 вучні актыўна абмяркоўвалі інфармацыю ШАГа 1. Яны выказвалі свае думкі і меркаванні наконт таго, якую моцную і дасканалую зброю і ваенную тэхніку распрацоўвалі савецкія навукоўцы і канструктары.
Вучні былі ўражаны тым, якую ролю адыгрывалі танкі Т-34 у гады вайны, і словамі Гітлера:” Калі б мне было вядома аб такіх танках у рускіх, магчыма, я не пачаў бы гэтую вайну”.
Навучэнцаў уразіў подзвіг савецкага народа не толькі на франтах, але і ў тыле ворага, працоўны подзвіг людзей, якія працавалі ў вельмі цяжкіх умовах, не шкадуючы сваіх сіл і здароўя дзеля набліжэння перамогі.
Дзевяцікласнікі ўспомнілі імёны авіяканструктараў А.С.Якаўлева, С.А. Лавачкіна А.Н. Тупалева і іншых, стварыўшых новыя тыпы самалётаў, якія пераўзыходзілі нямецкія.
У ходзе ШАГа 3 “Мы падводзім вынікі” вучні прыйшлі да высновы, што толькі аб’яднаўшыся, згуртаваўшыся разам, не шкадуючы сваіх сіл, людзі ў тыле рабілі ўсё для таго, каб хутчэй перамагчы ворага, каб наблізіць Перамогу. І таму ўсе мы павінны ведаць пра гераізм савецкага народа і памятаць, якой цаной заваявана перамога.

Калі пачалася вайна, мясцовыя актывісты – настаўнікі-камуністы, камсамольцы з вёсак Грынкі, Раманаўцы тайна збіраліся ў сельскім клубе, слухалі звесткі з фронту па радыё, якое пасля кожнай сустрэчы акуратна загортвалі ў анучку і закопвалі ў агародзе, пісалі і расклейвалі лістоўкі з антыфашысцкім зместам. Аднак неўзабаве аб дзейнасці падпольшчыкаў стала вядома новай уладзе. Уначы 6 сакавіка 1942 годы немцы арыштавалі і расстралялі дзевяць мясцовых актывістаў: Сцяпана Міхайлавіча Болбата, Сахарчука Макара Гаўрылавіча, настаўнікаў Варонка Аляксандра Восіпавіча, Варонка Сяргея Восіпавіча, Івана Пятровіча Лукшу, Сахарчука Анатоля Макаравіча, Пічкоўскага Восіпа Вікенцьевіча, Касцюка Восіпа Максімавіча, Байду Іосіфа Данілавіча.
Пахаваны яны былі ўсе ў адной магіле на могілках на хутары Ятвеск. Ужо пасля вайны, у 1968 годзе, на месцы пахавання быў устаноўлены помнік. За помнікам даглядаюць вучні Грынкаўскай базавай школы – члены грамадзянска-патрыятычнага клуба “Пошук”, работнікі мясцовай установы культуры.
Мітынг пачаў работнік Грынкаўскага сектара клубнай і бібліятэчнай работы Дзяцел Арцём. Настаўнік гісторыі , кіраўнік клуба “ Пошук” Грынкаўскага дзіцяча сада – базавай школы Мацюк Н.М. расказала аб трагічнай падзеі, якая адбылася ў сакавіку 1942 года, зазначыла, што час сапраўды вымяраецца памяццю: 10 гадоў назад на такім жа мітынгу прысутнічалі дочкі двух расстраляных педагогаў і ўнучка Болбата С.М., а сёння на гэтым месцы стаяць іх праўнукі, якія разам з прысутнымі аддаюць даніну павагі сваім продкам. Памяць перадаецца ад пакалення да пакалення. Члены клуба “ Пошук” Пекар Карына, Пажарыцкая Вера, Франкоўская Маргарыта, Трахімік Аляксей, Нарэўская Беатрыса расказалі сабраўшымся пра загінуўшых аднавяскоўцаў, прадставілі іх партрэты. Самалевіч М М., работнік мясцовай установы культуры, адзначыла, што вельмі важна і далей захоўваць памяць аб загінуўшых, успомніла, што яшчэ ў школьныя гады, калі вучылася ў Ятвескай школе, вучні разам з настаўнікамі даглядалі магілу і ўшаноўвалі памяць аб ахвярах. Сённяшняму пакаленню вельмі важна працягваць захаванне памяці.
Кожны з прысутных, а гэта і старшыня сельскага выканаўчага камітэта Качко М.Ф., і намеснік дырэктара СУП "ВМК-Агра" па ідэалагічнай рабоце Кісялеўскі Б.Б., і ўнучка Болбата С.М. Гінч С.В. выказалі словы падзякі ініцыятарам мерапрыемства Мацюк Н.М. і Самалевіч М.М., падкрэслілі, як важна перадаваць гэтую памяць новым пакаленням.
Запальваннем лампад і хвілінай маўчання прысутныя ўшанавалі памяць загінуўшых. Мітынг закончыўся ўскладаннем кветак і пажаданнем усім мірнага неба.