Мітынг-рэквіем “Ніхто не забыты”, прысвечаны 80-годдзю трагічнай падзеі – расстрэлу дзевяці мірных жыхароў вёсак Грынкі і Раманаўцы, прайшоў ля брацкай магілы на могілках хутара Ятвеск 30 сакавіка 2022 года.
У ноч на 6 сакавіка 1942 года былі схоплены 9 актывістаў, членаў антыфашысцкага падполля, 7 з іх былі настаўнікамі. Многія з гэтых людзей з’яўляліся актыўнымі ўдзельнікамі рабоча-сялянскай ““Грамады”, аддзел якой быў створаны ў Грынках, членамі ТБШ, якое дзейнічала ў Грынках з 1925 па 1928 год. Члены гэтых арганізацый змагаліся за нацыянальнае адраджэнне, прапагандавалі родную беларускую мову, якая была забаронена ў Заходняй частцы Беларусі, і імкнуліся яе захаваць. Пасля далучэння Заходняй Беларусі да БССР у верасні 1939 года члены ТБШ актыўна ўдзельнічалі ва ўстанаўленні савецкай улады. Яны былі першымі арганізатарамі калгасаў.
Калі пачалася вайна, мясцовыя актывісты – настаўнікі-камуністы, камсамольцы з вёсак Грынкі, Раманаўцы тайна збіраліся ў сельскім клубе, слухалі звесткі з фронту па радыё, якое пасля кожнай сустрэчы акуратна загортвалі ў анучку і закопвалі ў агародзе, пісалі і расклейвалі лістоўкі з антыфашысцкім зместам. Аднак неўзабаве аб дзейнасці падпольшчыкаў стала вядома новай уладзе. Уначы 6 сакавіка 1942 годы немцы арыштавалі і расстралялі дзевяць мясцовых актывістаў: Сцяпана Міхайлавіча Болбата, Сахарчука Макара Гаўрылавіча, настаўнікаў Варонка Аляксандра Восіпавіча, Варонка Сяргея Восіпавіча, Івана Пятровіча Лукшу, Сахарчука Анатоля Макаравіча, Пічкоўскага Восіпа Вікенцьевіча, Касцюка Восіпа Максімавіча, Байду Іосіфа Данілавіча.
Пахаваны яны былі ўсе ў адной магіле на могілках на хутары Ятвеск. Ужо пасля вайны, у 1968 годзе, на месцы пахавання быў устаноўлены помнік. За помнікам даглядаюць вучні Грынкаўскай базавай школы – члены грамадзянска-патрыятычнага клуба “Пошук”, работнікі мясцовай установы культуры.
Мітынг пачаў работнік Грынкаўскага сектара клубнай і бібліятэчнай работы Дзяцел Арцём. Настаўнік гісторыі , кіраўнік клуба “ Пошук” Грынкаўскага дзіцяча сада – базавай школы Мацюк Н.М. расказала аб трагічнай падзеі, якая адбылася ў сакавіку 1942 года, зазначыла, што час сапраўды вымяраецца памяццю: 10 гадоў назад на такім жа мітынгу прысутнічалі дочкі двух расстраляных педагогаў і ўнучка Болбата С.М., а сёння на гэтым месцы стаяць іх праўнукі, якія разам з прысутнымі аддаюць даніну павагі сваім продкам. Памяць перадаецца ад пакалення да пакалення. Члены клуба “ Пошук” Пекар Карына, Пажарыцкая Вера, Франкоўская Маргарыта, Трахімік Аляксей, Нарэўская Беатрыса расказалі сабраўшымся пра загінуўшых аднавяскоўцаў, прадставілі іх партрэты. Самалевіч М М., работнік мясцовай установы культуры, адзначыла, што вельмі важна і далей захоўваць памяць аб загінуўшых, успомніла, што яшчэ ў школьныя гады, калі вучылася ў Ятвескай школе, вучні разам з настаўнікамі даглядалі магілу і ўшаноўвалі памяць аб ахвярах. Сённяшняму пакаленню вельмі важна працягваць захаванне памяці.
Кожны з прысутных, а гэта і старшыня сельскага выканаўчага камітэта Качко М.Ф., і намеснік дырэктара СУП "ВМК-Агра" па ідэалагічнай рабоце Кісялеўскі Б.Б., і ўнучка Болбата С.М. Гінч С.В. выказалі словы падзякі ініцыятарам мерапрыемства Мацюк Н.М. і Самалевіч М.М., падкрэслілі, як важна перадаваць гэтую памяць новым пакаленням.
Запальваннем лампад і хвілінай маўчання прысутныя ўшанавалі памяць загінуўшых. Мітынг закончыўся ўскладаннем кветак і пажаданнем усім мірнага неба.
